Susma Kadın Şiiri - Coşkun Aydemir

Susma
Susma kadın
Sunaklarina çiçekler dizdim,boy boy
Hercaisi, papatyası,gülüzarı
En sevdiğin kokuları getirdim
Defne yaprağına,limon elideğmiş kadife gül yaprağı aromasını
Kadife gül kokmaz ama ona bakmakta başka bir güzel
Sıra sıra mumlar dizdim.
İnceli kalınlı.
Bak ateşde çitirdamaya başladı.
Aç dolabını ve
En güzel elbiseni çıkar.
Hani ilk gülüşün konmuştu ya üzerine,
Çıkarma bırak lekeli kalsın demiştim.
Yooo, sürünme hiç bir şey.
Baharın tazalenmesi gibi gel.
Ufak ufak belli et kendini.
Sen gamzen olmasada güzelsin.
Aklına birşey takılmış gibi değilde,
Mesela kansere çare bulmuş gibi heyecanla anlat
Yüreğinin atışını adalardan duysunlar
Martılar bu göğüs kafesini kıskansın.
İkide bir gözlerini dik bana,
Sakın kacirma göz bebeklerini.
Bilirim sen yine susarsın,gözlerinde içine bakar.
Bilirim ama yine severim bana yönelişini.
Susma kadın,
Sana derli toplu öyküler biriktirdim,
Şiirler dizdim,Masallar heceledim.
Hep yokluğunda oldu bunlar,binlerce parçayı dizip dünyalar yarattım.
Susma kadın,
Geldiğine inanmiyorum sen sustukça.
Gören gözlerime kör bakişini bırak.
Elinle yoklayarak mutluluk aramayı.
Yeri belli olan şey kaybolmuş değildir.
Son verdiğim kupada ne yazıyordu: "Kalbini dinle"
Büyük sessizliklerden kopup gelmedikmi.
Büyük kargasalari yarıp, büyük bentler atlayıp,boğazimiza kadar girip batakliğa,
Boy vermedikmi yine hayata
Susma kadın.
Güneşi sırtına al ve yürü.
Geriye ne kalmışsa bırak kalsın orada.
Bir tek bahar dalını dahi yük etme.
Sen biliyorsun
Baharda sensin,yolda,güneşte.

Gölcük/ocak-2025