Susma Bende Dönemem Bir Daha

Sen uçuk aşkların perdahsız yüzü
Hareli yüreğimin gizli bölmesi
Köpüren duygularımın yalnızlığı
Eksilmiyor karakol duvarları güneşinden
Yoksul gölgelerden karanlığa sızan
Bulutların ardından emilen mehtap
Sen tutulmuş güneşler gibi çırpınan
Gözleri öfkeyle ay'a bakan
Özgürlüğünü yitiren senden parçalar
Zamanın dalgalarında eridiği
Ben düşüyorum gözlerinden
Nehirlerinde sevda olup akarken
Tutamıyorum ellerinden
İçimde arzular kayboluyor
Okyanuslarda umutların yitirildiği
İçinde göçebe kuşlar dolaşıyor
Kah kış oluyorsun kah yaz
Baharlarını sarı güller öldürüyor
Taç yapraklarından düşüyor damlalar
Güz yağmurlarının ıslattığı
Bir ince saz inliyor telinde
Mızrabında boğuk nağmeler
Şarkıları sen avutuyorsun
Yırtık bir rüzgârın uğuldadığı
Sen uçuk aşkların perdahsız yüzü
Çoğalan aşklarında sevgi eriyor
Merdiven merdiven tükeniyorsun
Sende sevgiler yalnızlaşıyor
Demir ayaklarında zaman duruyor
Teninde arzuların tükettiği
Gözlerine umut ekerken yüreğimden
Bir tutam yakamoz uçtu ellerimden
Ayaklarıma okyanuslar değiyor
Güneşin doğduğu yerden geliyorum
Eteklerinde bir yığın aşk
Yüreğimden eksiliyorlar
Beynimde kıvrım kıvrım yaşlandırdığın
Bin yıllık sevdamın yalnızlığı
Sen uçuk aşkların perdahsız yüzü
Eşiğinden büyücüler sızıyor
Saçlarında hoyrat elleri sevdaların
Bir gönülden bir gönüle sürüklendiği
Gönlümde bahar yorgunluğu değil
Bozulan sihrin suskunluğu...

Ahmet TIĞLI 28.4.2007 (Sevgi Merdivenleri)