R/akseden Serap Şiiri - Mecit Aktürk

Dünya dedikleri bu koca küre
Rakseden güzeli andırır evlat
Aldırma aksini söyleyen köre
Gafili süsüyle kandırır evlat

Yokuşlar dizine düz gelir önce
Ne keskin sırattır ne kıldan ince
Acı akıbeti bilmeyen gence
Hayat bir eğlence sandırır evlat

Günler çok uzundur hazlar bedava
Güz güneşi bile her derde deva...
Masmavi gökyüzü... mis gibi hava...
Kim olsa başını döndürür evlat

Lakin fazla sürmez geçer bu devran
Yağmurlar kar olur meltemler boran
Gün gelip aynaya baktığın bir an
Simana hüzünü kondurur evlat

Yegâne gerçeği haykıran aklar
Gönül çeşmendeki musluğu yoklar
Ardından gelecek o sağanaklar
Bakışı toprağa indirir evlat

Terkeder talihin, çekilmez tafran
Zemheri ayına kurulur sofran
Gözlerin ararken pilavda safran
Lokmanı zehire bandıdır evlat

Kuru bir yaprakta sezip ölümü
Anlarsın yalanmış düşlerin tümü
Tadımlık verdiği o tebessümü
Çehrene yayarken dondurur evlat

Bozulur rahatın, sağlık, sıhhatin
Tükenir takatin ve kum saatin
Müstahdemi gelir son seyahatin
Uzanır... ışığı söndürür evlat