Gittin
Yüreğim elinde kaldı
Kurşun gibi eridim
Usta bulamadım şekil verecek örste…
Demirden sanırdım kalemin
Kuş uçmaz kervandı gönül elim
Gitmen gerekmiş
Gittin…
Bir sel geçti önümden
Akıntısına girdim
Meğer
Sevmişim,
Sevmişim de, yedirememişim kendime
Kapıları üstüme kilitleyip
Uykusuzluğu gözlerime verip
Gittin…
Bilsen
Ah bir bilsen canın nasıl yandığını
Bir kıvılcımla alev aldığımı
Dili yok karanlığın, o bile anlatamadı…
Gittin,
Tadım tuzum kalmadı
Ne martı sesleri şenlendirdi
Ne de çocuk gülüşleri duyabildi gönül…
Gitmen gerekmiş anlamam için sevdiğimi
Ah bir de bunu dönüşü olabilseydin
Bir özür bütün kırgınlığı unutturuverirdi
Sabahın eteğinde sızıp kaldım…
Her suskunun sebebi varsa
Gidişinin ayak seslerini duyur bana
Açıkta yol almasın bu deli
Boğulmasın, suskunun damlasında!
17/04/2009-01:47
İlknur KöknarKayıt Tarihi : 1.5.2009 16:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!