Suskunum Şiiri - Ayşe Keleş 2

Bütün kuşlar kalbime kondu sabah sabah
Eskisi gibi çiçekli şiirler söylememi bekliyor
Kaç sigara söndürüldü yüreğimin üzerinde
İs kokuyor
Yara bere içinde şimdi hiç biri bilmiyor...
Kederlerimin üzerini annemin namaz yazmasıyla örtüyorum
Özlemlerimi görmesinler diye gecenin koynuna gömüyorum
Hangi sızıma dokunsam sessiz sessiz ağlıyor
Yalancı bir gülüşe tezgah açıyor yüreğim
Hiç kimse bilsin istemiyor
Suskunluğum hepsinin üzerine çift dikiş atıyor.
Büyük bir törenden sonra çöpe atılmış çiçekler gibiyim
Elimde kırık bir vazo hangi rengine uzansam hayatın
Ellerimi kesiyor.
Mutluluk uzun zamandır uzaklarda
Çağırsam da dönmüyor.
Bitmeyen suskunluklarımı
Anlatmak kolay değil
İşaret dili bile yetmiyor.
Bir ben bir de Allah biliyor.
Ayşe Keleş