SUSKUNUM
kalbim zehir kustu yüreğim sustu
hayallerim geçti kenarı pustu
anlamadım hayatın ne idi kastı
aynalara bakar bakar susarım
içimden bırakın demek geliyor
vefasız insanlar iyice geriyor
neler çektiğimi kimse bilmiyor
gülmeme bakmayın zor bela sustum
suskunum gözlerim cevap veriyor
ben gibi olmayan beni bilmiyor
arsızlar karşımda hala gülüyor
içime ata ata zor bela sustum
düşenin dostu yok kaç defa gördüm
bu yoldan geçerken kaç dostu gömdüm
her yol bitiminde hep başa döndüm
kendimden usandım zor bela sustum
konuşmadım çünkü volkan gibiydim
herkesten kaçtım enkaz yeriydim
aklım başımdaydı ancak deliydim
güldüler sövdüler zor bela sustum
ardımdan korkup kaçtı dediler
dedi kodu ettiler hiç sevmediler
haddimi bildiğimi bilemediler
cahillikten kaçtım zor bela sustum
cahilin mektubu okunmaz bile
cahil kendine hep eyler hile
geçmişi silerim getirmem dile
herşeyi sildim zor bela sustum
Recep Altunkaynak
Kayıt Tarihi : 13.11.2023 21:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!