Suskunum Şiiri - Meliha Kar

SUSKUNUM

Ağzının kenarında yırtık bir gülümsemeyle kalan
eski bir avlunun kucağında saklıdır
inmeyi unuttuğum düşlerimin yaşı
al
Yem et, lehçesi bozuk kuşlara
gecenin alnına çek rengini...

yorgunum
bin yoldan uzunca yorgun
günümde dev ayaklı yılanlar…

saatler böyle yılgın
böyle vazgeçişlere kurbanken
kimin kimine gider zaman
bilen lal
bilmeyen sayrısında toz duman

şimdi niye biledin
göğün kılıcını sesine
hangi çığlığı göçüğüne sarar toprak
bir serçe düşünde kaç göç çizerse
o kadardır parantezin içi
aşk ki geçkin, sızılı
vedasız düşendi yola…

suskunum
sözümde ısırık yarası...

Meliha KAR