Sadece seni değil
Sensizliği de yitiriyorum yavaş yavaş,
Sisli tepeler gibi
Uzakta kalıyorum
Yapayalnız, sahipsiz ve ıssız!
Bir yağmursuz bulut dolanıyor belime
Oda benim gibi
Kuru,çorak ve serapsız …
Sadece seni değil
Sensizliği de yitiriyorum yavaş yavaş,
Bir vatan sınırı gibi
Vatansız çakılıyorum herhangi bir yere!
Bir tarafım tohum saçıyor, rengarenk
Bir tarafımı adımlar eziyor
Zerresiz, bedensiz ve mat!
Toprağıma bir tükürük fişekleniyor bir zaman sonra
O da benim gibi
İstenmeyen, kovulan, fazladan bir hayat! !
Sadece seni değil
Sensizliği de yitiriyorum yavaş yavaş,
Kalabalık bir otobüste
Mıhlamış bakışlarını ön cama
Yollara giden bir yolcu gibi!
Sigara öksürüyorum rujlu dudaklardan
Sessiz düşünceli/düşüncesiz!
Sarı tırnaklarımı kenetliyorum
Son bir mecalle
Gürültülü/suskun ve hareketsiz
Sadece seni değil
Sensizliği de yitiriyorum yavaş yavaş,
Artık gerçekten
Bir başına, tek ve yalnızım! !
Kayıt Tarihi : 13.8.2008 00:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebrik eder başarınızın devamını dilerim. Bu güzel şiirinizi ve şiirdeki ustalığınızı gönderdiğim Tam puan ile selamlıyorum.
Sensizliği de yitiriyorum yavaş yavaş,
Artık gerçekten
Bir başına, tek ve yalnızım! !
yalnız değil midir ki her insan aslında.. ben, şöye derim: tek başımıza doğduk... çıplaktık.. çırılçıplak... tek başımıza öleceğiz.. çıplak... ve yalnız.....
Sensizliği de yitiriyorum yavaş yavaş,
Artık gerçekten
Bir başına, tek ve yalnızım! !
etkileyen ve düşündüren bir özlem şiiri tebrikler ayşe hanım
TÜM YORUMLAR (14)