ipince dallarınla
senden bıkmış
yorgun yaprakları tutuyorsun
ay, şaşırıyor vefana
çünkü daha batmamış güneş
ışığını vuramıyor ki sana
gelebilseydim yanına
ve rüzgarı kesip
o ince dallarına yük olan yaprağı
tutsaydım parmak uçlarımla
yine üzülür müydün?
üzülürdün, bilirim
suskunsun da
köküne olan vefandan
ne acıdır
bilirim
Kayıt Tarihi : 21.6.2024 00:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!