Yakınım sana, kendi içimde kaçıncı kezdir bu senin için kendime diz çöküşüm?
Yumruklarımı sıkıp, göğsüme vuruşum, ayrılık şarkılarını dinlerken, akıttığım gözyaşlarımdı bu sevgi için yılların ardına sakladım hep bu sevgiyi, çürütmek için…
Geriye kalan yığılmış düşlerle, dünyama küserken sadece kendi ruhuma yalvardım, bu son yıl olsun acılandığım deniz mevsimi diye…
Yaşam bu sevgili, beyaz ile düş görme zamanlarının artık çok azaldığı belki de pişmanlıksız bir yaşamdı arkada kalan…
Gece sardı tüm gökyüzü, tüm yalnızlıklar, başıboşlukla duman dumana, ardı bir ateş, bir koyu siyah gökyüzü, bir yalnızımsı ateş tüm bulutlarda, bir duman uçsuz bir gökyüzünde ve tüm sevgiler harıl harıl ateş ve bir yokluk zamanı yalnızlığı karşılayan, belki de bir kimsesizlik, bir korku çemberi…
Acemi bir balıkçı deryanın uçsuzunda, bir gurbet türküsü yalnızlığı delen, uykusuzluk hazımsızlıkla boğazın derininde ve sevgili yüzü göz kamaştıran bir yalnızlıkla, ılık bir ışıltı ile derinlere yolculukta ve sen sevgili yarınsızlığımın en büyük korkusu, en yüce duygusu, geceye yok sayılacak bir bakışta...
Tamamını Oku
50 sayfa ha :)) vay vay demek şair olmak böyle bir şey :))
Ben çok sevdim okuduklarımı :)) hatta benim için muhteşem ötesi :)) hele şu
_Bu gün sana sırnaşasım tuttu...
Mustafa yılmaz_ kısmına bayıldım :))
Galiba ben bu işi çözdüm :)) şair olmak kendinle konuşup sataşabilmek demek :))
Siz hep sataşın Mustafa Yılmaz'a olmaz mı ?
13 bölümlük uzun bir yazı serisi idi "Suskunluklarmız benlik direncimizi aştı " belki dahaları bu isme dayanılarak devam edecektir...
Her bölüm yazılış sayfaları üç veya dört sayfalık yazılım ile 50 sayfaya yakın bir yazı serisi meydana gelmiştir...
Sanırım devam edecek konularla eksikliklerin varlığına inanmaktayım...
Uzun bir yaşamın bir bölümünü sığmış bir anlatımdır...
Saygımla..
Mustafa yılmaz
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta