Yaşamımızda özenerek, değer vererek, şüphesiz dua ederek aklımıza düşen ve fotoğrafına baktığımız insanlar vardır şüphesiz, oysa biri veya birileri vardır ki, onları görünce bir şekilde, kan kustuğum zamanlar gelir aklıma, şimdilerde, sadece gülümserim kendime...
Koskoca bir şehir, bir dünya insanı, umulmaz acılanmalarla sardırdın başıma…
İki şehrin hasretini bulaştırdın bana, uzakların ve uzakların uzağına ulaştırdın beni…
Koca bir hasreti, koskoca bir sevdanın hasreti, yılları, üstüne örtmüş bir hasretle beni bulaştırdın…
Acımasızca, koltuk altını kaşıyarak, oynadığın oyunla, başı başına beni kendimle uzlaşı dışında bıraktın…
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta