Mavinin türküsünü söylüyorum sana Çandarlı sahilde…
Ezgiler kirpiklerime dokunuyor bazen…
Arkasından gelen düş ise sadece en büyük özlem…
Candan öte, nefesimden yakın…
"Beni yüreğinde bitirirken, yitireceğinden korkuyorum" derdin, zaman ne kadar çok değiştirdi şartları ki, şimdi kimin ne dediği, ne de düşündüğü belli değil artık sevgili, gerçi sevgili demenin de bir anlamı kalmadı ki, laf olsun diye yazdım sana...
Çok şeylerimi kaybettim şüphesiz, yıllarım ve anılarım çok uzak düşlerde kaldı. Geçici bir yaşam zamanları girdi yaşamıma, değer verdiğim çok şey düzenini değiştirdi. Uykularım sitresle yoğruldu, sadece birkaç şey, birkaç karakter, benle berabermiş gibi hissediyorum. Özlemler dolanıyor beynimin içinde. Çoğu sahipsiz ve isimsiz. Belki kendimde gereken bir değişim hüküm sürüyor. Saygı duyduğum çok şey birçok kişi, en önemlilerimle benle beraber, nefes alıyor.
Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
Yetişir bunca keder, bunca elem diyorum
Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta