Sonun başlangıcından az önceki zamanlar…
Süzülüp gitti yaşamın içinden uzaklara, uzakların sessizliğine, buhusuna, pusuna, belki de kimsesizlik hisleri ile yolların girdaplarındaki hoyrat bakışlarla koskoca bir dünyanın şu anki ıssızlığı ile ömre uzanmış, hasretler, öfkeler, sahipsizlikler yarım kalmış,
sözverişlerle, yaşamın ince çizgisinde varlık savaşı vermeye çalışırken, aracımdan bir ses gibi bir tını "her şey sen gibi" sanki der gibi veya bana öyle geldi bu puslu gidişte...
İçimdeki özentiler, içimdeki heves ve meraklar, özlemin ardı bu meraklanmalar ki dünlerin kısır nefes almalarının içinden fırlayan bu günler özleme duman engeli koymuş görüntüsü ile heybeti gölgelenmiş dağ eteğinden bakar gibiyim gözlerimde büyüttüğüm yapısı ile geçmişin bunalışlarına…
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Sonun başlangıcından az önceki zamanlar…
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta