Telef oldu dünlerden bu günlere sarkan yaşamdaki gülüşler...
Telef oldu dünlerden bu günlere sarkan yaşamdaki gülüşler...
Telef oldu dünlerden bu günlere sarkan yaşamdaki gülüşler…
Her biri parçalara bölünerek yaşama acı anıları gark etti…
Kaç yaşam yılıydı, bu acılanmaların sarsıntısı ile yığılan bedenin dayanılası acıların zorluğu ile pişmanlıklarımızı içimize gark ettik…
Geçiyor önümden sirenler içinde
Ah eller üstünde çiçekler içinde
Dudağında yarım bir sevda hüznü
Aslan gibi göğsü türküler içinde
Rastlardım avluda hep volta atarken
Devamını Oku
Ah eller üstünde çiçekler içinde
Dudağında yarım bir sevda hüznü
Aslan gibi göğsü türküler içinde
Rastlardım avluda hep volta atarken
Yaşamı yaydık ömür denen pencerenin önüne, hem de herkesin seyrine...
Kaç geceyi sabahladık gözlerimizden damlalarla o pencereden baktığımız yere?
Kaçıncı yıl bu zamanı yok saydığımız, boşu boşuna geçen zamanların ardından bakarak o iz takibinde olduğumuz pencereden içeri*
Kaç kez sayıkladık neden kelimesini, neden dediğimiz zamanın boşluğunda kaybolurken, kaç kez ağladığımız gece sonraları gözümüzü kapamadan geçen gece zamanlarında görmek istediğimiz rüyaları aradık zamanın koynundan.
Ne demeli şimdi...
Telef oldu gerçekten de, koca bir ömür, saatler, günler, güneşler...
Yolda kalan izler, yağmurundan çamurlar yapışıp kaldı ayağımızda...
Adım adım, öldük her birimiz sevda yolunda...
Ama...
Siz gibi, Değerli Üstat'lar bar söylememeli bunu...
Aşkın mukaddes toprağına gömsek de bizler yüreklerimizi...
Aklımız fikrimiz yine ve yeniden, aşk için aşk adına değil mi?
Yine döktürmüş, dökülmüşüz satır satır...
Yüreğinize sağlık... Ömrünüze bereket...
Can-ı gönülden tebriklerimle...
Nicelerine inşaAllah...
Her daim;
Sevgim, saygım ve fiddareyn saadetler duamla...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta