Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Yaşamı yaydık ömür denen pencerenin önüne, hem de herkesin seyrine...
Kaç geceyi sabahladık gözlerimizden damlalarla o pencereden baktığımız yere?
Kaçıncı yıl bu zamanı yok saydığımız, boşu boşuna geçen zamanların ardından bakarak o iz takibinde olduğumuz pencereden içeri*
Kaç kez sayıkladık neden kelimesini, neden dediğimiz zamanın boşluğunda kaybolurken, kaç kez ağladığımız gece sonraları gözümüzü kapamadan geçen gece zamanlarında görmek istediğimiz rüyaları aradık zamanın koynundan.
Ne demeli şimdi...
Telef oldu gerçekten de, koca bir ömür, saatler, günler, güneşler...
Yolda kalan izler, yağmurundan çamurlar yapışıp kaldı ayağımızda...
Adım adım, öldük her birimiz sevda yolunda...
Ama...
Siz gibi, Değerli Üstat'lar bar söylememeli bunu...
Aşkın mukaddes toprağına gömsek de bizler yüreklerimizi...
Aklımız fikrimiz yine ve yeniden, aşk için aşk adına değil mi?
Yine döktürmüş, dökülmüşüz satır satır...
Yüreğinize sağlık... Ömrünüze bereket...
Can-ı gönülden tebriklerimle...
Nicelerine inşaAllah...
Her daim;
Sevgim, saygım ve fiddareyn saadetler duamla...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta