Onlar kendilerine bir masal yazdılar.
Onlar kendileri için bir masal yazdılar, orada gülmeyi, gülüp geçmeyi geçtikten sonra hayata tutunmayı yazdılar. Yazdıkça kendilerini anlatır oldular, sonra ağlamayı, ağlamanın şiddetini, uzaklara uzayacak sesleri, seslerin cümlelerini yazdılar, sonra özlemeyi öğrenip onunla yaşamın acılanmalarını, güçsüz kalıp geceler boyu ağlamaları, ağlamaların acılanmalar sonrası hasreti, hasretin binlerce çok acılı deşinmelerini yazdılar…
Yazdıkça gülmeyi unuttular, sevmenin hecelerini duramayasıya tekrarlayıp, acılı günlerin içinde karartıları ile gülmeyi unuttuklarını yazdılar.
Sonra yazdıklarını okuyup yaşamın sevinçlerini unuttuklarını, gülüp güldürmenin faziletini unutarak yaşamın bir hiçliğini yazdılar.
Yazdıkça yaşamın mor düşlerinin pembe hayâllere döndüğünü o hayâllerle ağlamanın şiddetini yazdıkça karşılarına yalnızlık korkuları ve de yalnızlaşma rüyalarının kâbuslarında korkulu haykırışları yazdılar…
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Nereye ve niçin gidiyorsun sevgili:.. Arkanda bıraktığın büsbütün yalnızlıkları ve tek başına kalan yalnızlığı bırakarak nereye gidiyorsun veya gittin o zamana göre… Kaybolacak tüm düşler, arka arkaya sıralandıkça, yaşamın içine düşmüş kuşkular ve o kuşkuların sebep olduğu yalnızlık korkularını bırakarak nedeni sence belli olan gerçek ise gidişinin anlamını yüklenerek nereye ve ne için gidersin sevgili? Düşlerin ne oldu, yaşamı başarma amaçlarına ne oldu, niçindi tüm korkuları göze alıp gidişinin sebebi neydi? Bu güne değin sana hiç sormadığım bu soruların cevabını elbette sen çok iyi biliyorsun ama arkanda bıraktığın sevgiye dahil olmuş geçmişin sorularına nasıl cevap vereceksin ve nasıl inandıracaksın bunca yalan ve riyanın içinde? Sen hasretin korkusunu ve bunun hesabını en iyi bilenken, bu yalnızlık batağına terk ettiğin sevgi dediğinin hesabını nasıl göreceksin, kayıp zamanların ve de acılanmaların bedeli nasıl ödenecek veya nasıl borçlanılacak? Bu korku bulamacı ve bir denge bozucu sorular bunlar ve yaşama dahil olmuşluğu ile geleceğe cevapsız soruların sıkıntıları ile kahredici bir yaşam kesitinde varlık savaşı vermenin ağırlığını içine gömen bir düş yorgunluğu bu düşünce zamanları… Mustafa yılmaz
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta