Suskunluklarıma Şiiri - Mehmet Altunten

neden kıyısında yaşadım ki hayatın... oysa düşüp içine boğulmak isterdim... duyası ya ıslanmak isterdim.... ama hunharca dışlandım kader mi desem bilemedim oysa kader güzel şeyler bağşetmisti hep çevremdeki dostlarıma, hatta düşmanları ma...... yaklaşmak istedikçe neden hep uzaklaştım, tersini yürürcesine....geriye adım atmakmış hayat sanırım.... ben farkında olmadan üstüne,üstüne yürüdüm... yürüdük çede kaybettim..... asılsız kaç tane ızdıraba aşk dedim çile sini çektim... ne çile bitti, nede sabrim.... uçurumun kenarında yürürcesine geçti hayatım.... azar azar düştüm... ne düstüm enkazım kaldı aşağı da.... nede bedenim kurtuldu parçalanmaktan azar azar kayboldum..... kayboldukça ihanetler yeşerdi bedenim de, acılar.... oysa göğüs germek isterdim tüm rüzgarlara,fırtınalara.... yüreğimde sogutmak isterdim yüreği m yok olma bahasına....Anlatamadım işte, hâlâ da anlatamıyorum anlayamadıkları nı.... oysa geveze ce konuşmak istedim suskunluk larıma..........