Suskunluklarımda boğulurum!
Yine hasretinin kollarında hapsolurum.
Kirpiklerime sarılan sensizlik gözyaşları,
çaresiz bedenimi özlem ateşinde yakar durur.
Seni düşlerim, en sessiz gecelerimde.
Kayıt Tarihi : 15.8.2017 18:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir, derin bir özlem ve yalnızlık duygusunu anlatıyor. Şair, suskunluklarının içinde boğulduğunu belirterek, iç dünyasındaki sessiz ama yoğun acıyı vurguluyor. Hasret, bir zincir gibi onu sarıyor ve esir alıyor; sevdiği kişiye duyduğu özlem her anında hissediliyor. Şiirde, "kirpiklere sarılan sensizlik gözyaşları" ifadesi, sevdiğinden uzak olmanın verdiği hüznü ve yalnızlık içinde dökülen gözyaşlarını tasvir ediyor. Özlem, sadece duygusal değil, bedensel bir acıya da dönüşüyor ve şairin çaresiz bedenini adeta bir ateş gibi yakıyor. Son dizede, en suskun ve yalnız gecelerde dahi sevdiğini düşlediğini söylüyor. Bu, aşkın ve özlemin kalıcı olduğunu, zaman ve mekân fark etmeksizin devam ettiğini gösteriyor. Şiirin genelinde melankoli, derin sevgi ve hasretin içsel bir yankısı hâkim.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!