Karanlığa örtündü,
Yola düşen göz yaşları…
Patikalar anlamıştı
Düşen damlaların tuzunu…
Ve yitip giden gecenin korunu.
Ölesiye Kömür, ölesiye kara gecenin.
Atılan her adımı geri götürdü susmak…
Sıcak bir dokunuşta,
Binbir anlam kazanan susmak…
Amansız bir hicran!
Adımlarca döküldü,
Suskun gözyaşları…
Sanki suskun birer kurşun!
Adımlarca atıldı…
Her adımda da yüreğime açtı,
Suskunluk yarası.
Kayıt Tarihi : 11.1.2005 20:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Timuçin Ayaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/01/11/suskunluk-yarasi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!