Suskunluk Selası Şiiri - Erhan Tabak

Garip bir yalnızlık
Büyüyor içimde
Aslında pekte yabancı olmayan
Lâkin aslını,sûretini unuttuğum

Gitmek gibi bir şey değil bu
Bunalım teşviklerinin arttığı
Bedel belkide

Kilometrelerce susmak
Ve aslı sebebine eziyet
Herkes haklı genelde de
Ben hariç nedense

Her sabah suskun uyanırımda
Bu sabah başka sanki
Gözüm saatin işvelerine kayıp
Gidiyor
Ve giden gidiyor işte
Belki vedası yarım kalmış
Şafak başlangıcı,garip bir
Zaman diliminde
Belkide bensel bencilleşmeler
Belirginleşmere kucak açan

Şimdi buruklaşan gamzeler yanağımda
Hani şu beklentisi boş çıkan çocuklar gibi
Yani
İçerim parçalı bulutlu
Akıyorum bir yerden bir yere
Hayallerin sekmesinde

Suskun sabah var şimdi
Sus pus güneşi doğurmuş
Hayatının son demini yaşıyor gibi
Bende böylesine cılız bir ürperişte
Sabah sükûnetine
Doluyorum içten içe
Her balığa bir şişe
Her şişeye bir ben
Diye diye
Meğerse...

Ekim 2010