"suskunluk bazen en güçlü duadır..."

Ben de çok sevdim...
Belki anlatamadım, belki göstermedim ama sevdim.
Yüreğimden eksilmeyen bir ismin oldu,
Adını anmadan dualarıma kattığım,
Her sabah yokluğunda gözümün dolduğu birisin...

Evet, elim kolum bağlıydı belki,
Ama dua etmekten hiç vazgeçmedim.
Güzel şeyler zaman alırmış derler,
Ben de sabrettim, sabrımı en iyi bilen Allah’a anlattım seni.

Her şeyin bir vakti vardır ya,
İçimde büyüyen bu sevgi zamanla şekil aldı,
Sana dair olan her şey daha kıymetli hâle geldi.

Suskunluğum kabullenmişlik değil,
Sessizliğim vazgeçmişlik değil…
Bil ki, içimde hâlâ senin için çarpan bir kalp var.
Ve hâlâ senin için dua eden biri…

Olacaksa, en güzeliyle olsun.
Ve olacaksa, sadece seninle olsun…