SUSKUNLUK
Güneş saçlarının teğetinde,
Sakın bozma duruşunu.
Ufuk çizgisine denk bakışın,
Bir sevinç dizesi gibi gözlerin
Buğular kaplamış sükûnetini
Sakın bozma o süzgünlerini.
.
Olsa bir ayna şimdi
Ve seyretsem kendimi
Aynadaki içimdeki seni.
Bir sabah yeli esiyorken tenine
Göklerin ibadet rengi kızıllığı
Sarmışken her yanımızı
Gün hala doğamamışsa…
.
Ey suskunluk
Ey ayamamış sabah
Ve ayrılığı çağıran yakınlık
Ey hasretin en derini
Ey batamamış gün
Tıpkı benim gibisin,
Nasıl da susuyorsun…
Metin Egeli
Metin EgeliKayıt Tarihi : 20.3.2020 12:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Metin Egeli](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/03/20/suskunluk-86.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!