Suskunluk Şiiri - Yılmaz Özdemir

Liseli toy bir delikanlının
Okul çıkışında beklediği
Telaş içindeyim seni beklerken.
Sensiz zamanlarda hazırladığım
Bütün cümleler kayboluyor
Yan yana geldiğim zaman.

Belki yoksul zamanlarda olmasaydı
Olmasaydı tam gitmek arefesinde
Bu miğferli ayrılık beni bulmasaydı
Yaşamak hatta ölmek isterdim nefesinde.
Sen, benden habersiz olan güzel,
Kaç kez düşlerimde sabahladığını bilsen
Bilsen ekmeği seninle bölüp
Yolculuklara seninle çıktığımı
Bilsen seni beynime kazıyıp
Yüreğimin orta yerine çaktığımı.

Oysa hiç bilmeyeceksin bunları
Çünkü ben en çok senin yanında susardım
Ve ben en çok sana susadım...