Suskunluk! Şiiri - Yusuf Ziya Leblebici

Suskunluk bir bekleyiş,
jarjöre mermi basma süresidir
işaret parmağı tetiğe dokunduğunda
suskunluklar bitecektir...

Suskunluk biriktirmektir acıları
konuştukca tatmaktansa sızıları
sessiz kalmak gerek
kalabalıkça patlayana dek
Yarının adı kolkola girmek demek!

Zalimler kan kusarken sinsice
Çocukların kalplerini sökerler elleriyle
Alın teriyle kazanılan ekmeğin
En çoğunu kaparlar itleriyle
Isırırlar koşacak yerlerimizden
Bizler barış türküleri söylerken
Çiçek böcek şiirleriyle
ayırırlar bizi birbirimizden!

Vatan diye vatansızlığı savunan düşünce
Günden güne dağıtılan bir ülke
Bileklere takılan kelepçe
Binmişken enselerimize
Uykudan uyanmak gerek
Kafamızı kaldırmak gerek!

Suskunluk aynı düşünceden sesler beklemektir
dillerden dökülen her kelimede anlama varmak
anlayabilmek için susmak,
ve yarınları beklemektir.
Yarınlarda yan yana koşmak
Aynı namludan insanca haykırmak demektir!