Suskunluk Şiiri - İbrahim Kaçıran

SUSKUNLUK

Suskunluk ufuk çizgisidir.
Tuval de çatık kaş,
Şiirde hüzünlü mısradır.
Lav püskürten yanardağdır.

Suskunluk kızgınlık ötesidir.
Ağızda fermuar,
Hayata isyandır.
En asil ve doğal haldır.

Suskunluk kelimelerin tükenişidir.
Gözlerde, mana,
Yüreklerde sevdadır.
Gönüle düşen kordur.

Suskunluk sessiz çığlıktır.
Bulutta, yağmurlu gözler,
Hapsedilmiş öfkedir.
Yüreğe gömülen acıdır.

Suskunluk bir iç kanamadır.
Bulutlarda gözyaşı,
İmgede vuslat,
Sancıların başka bahara ertelemesidir.

Suskunluk hülyalara dalmaktır.
Gül dalında bülbül,
Çok şey anlatmaktadır
Marifet o feryadı duymaktır….

İbrahim Kaçıran 13 Mart 2017