Suskunluk Şiiri - Vecdi Murat Soydan

Kısıtlamalı, yasaklı, sensiz bir ufkun darağacında oyun niyetiyle sallanırken,
Kestim ipi, alaşağı ettim kendimi,
Aldım hiç bir şeyi karşıma,
Ciddi ciddi konuşmak istedim onunla,
Önce bir hafiflesin, sakinleşsin,
Rahatlasın, kendine bir gelsin,
Sonra içini döker, o da anlatır bana.

Bu ne biçim bir şeymiş,
İkimiz de suskun kaldık iyi mi,
Düşündükçe dedim ki,
Kahretsin, bizi şimdi herkes duyacak,
Bak bir kuş geçiyor başımızdan,
Alaycı alaycı nasıl da kanat çırpıyor,
Ah çılgın kalbim duyma sen dedikçe,
Yeri, göğü inletip yine sana çarpıyor.

En iyisi burada kalmalı suskunluğumuz,
Ne edersin ki, bir türlü rahat bırakmadılar,
Yine sana çıkıyor sessiz sedasız bütün kapalı yollar,
Yok, bu iş böyle olmayacak,
Bu sessizlik hayra alâmet değil,
Kalkıp gidelim buradan,
Ama önce dağıtayım kafamı,
Sonra, oturup sana şiirler yazdığım mekânı,
Gürültülü, patırtılı basayım diyorum,
Vurayım elimi de masaya,
Çoktan hak etti, kırayım sende olan kafamı.

Dağıttıkça yerli yerindeki masayı, sandalyeyi, Kâğıdı, kalemi, cebimdeki sigara paketine kadar bende olan her bir şeyi,
Bir de ne göreyim tetikte beni beklermiş,
Bir çift sevdalı ışıl ışıl bana bakan gözlerin.

Hele bir git başımdan, şimdi yeri zamanı değil,
Yoksa dağılan ben olurum gözünü sevdiğim,
Az müsaade et, önce biraz nefesleneyim,
Sonra önümü ilikleyeyim sana sonsuz saygıdan.

Kavuşuruz da değil mi?
Sarılırız da değil mi?
Konuşuruz da değil mi?
İnşallah, inşallah.

Vecdi Murat SOYDAN
(Yaşanmamış Aşkların Şairi)
08 Mayıs 2021, Saat 05:05, Isparta