Suskunluk!. Şiiri - Seyfet Bozçalı

Suskunluk!..
Susardın ve gözlerinde başlardı gece,
Yarım kalmış kitaplarda heceler biterdi.
Alnımızda ki çizgileri gösteren kırılmış aynalardı.
Susardın, durmadan susardın ve dinlerdin..

Ocak ve şubat ağaran saçlarımdı,
Mart hayırsız bir evlat gibi haylazdı.
Sıcaklığa hasrettik yaz bizden çok uzaktı.
Aynı masalın kahramanları gibi günlerdi…

Nisan saçlarımda ıslanırdı hep susardın,
Ve durmadan susardın, yağmurlar başlardı.
Çok bekletti bizi, vaktinde gelmedi mayıs
Haziran ayının arandığı günlerdi..

Temmuz bir düştü, ağaçlar meyvesini beklerdi,
Ağustos bereketiyle yaralarımızı sarardı.
Eylül de okul bahçeleri dolardı çocukların çığlıklarıyla.
Yolunu yitirmiş ekim kasım rüzgârda bir yapraktı…

Aralık ayların son neferi, sonbaharın gidişiydi,
Soluk bir düş gibi ömür ün bitişiydi.
Günler, aylar senelerin peş, peşe gidişiydi,
Gözlerimin içine bakıp hep susardın..