Geceye asılı asırlık ve paslı bir sessizlikte
Saçlarıma kederli evlerin beyaz boyaları dökülüyor.
Tüm felsefesini yitirmiş bu sefil yaşam içinden
Zarfsız kuşlar gönderiyorum size...
Sapanımı kırdıklarından beri vuruluyor tüm şafaklar,
Hesapta,boşaltılmış köylerin küllerinden burçlar yapmak var
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta