Yokluğun balçık gibi yapışıyor yüreğime
gözlerim tenha gecelerin ıssızlığında
suskunluğunu arıyor
avucumda ki çizgiler uçurumlaşmış
yokluğunu aradım bu çizgilerde
ve suskunluğun sınanmamış ustura ağzı
bölüp atsın diye yüreğimin ücra köşelerini
Yokluğunda ne ateşleri hasretimle yaktım da
Bir seni yakamadım, beni yaktığın gibi
Çölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seni
Sense araya korkular koydun.
Yasaklar koydun...
Bitmez tükenmez engeller koydun
Devamını Oku
Bir seni yakamadım, beni yaktığın gibi
Çölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seni
Sense araya korkular koydun.
Yasaklar koydun...
Bitmez tükenmez engeller koydun
Ruhi Bey..Ne kadar hüzünlü bir şiir ..Sanki yitik bir sevdanın gözyaşları gibi..
Aşkın biterliğini ve sonsuzluğunu anladım dizelerinizden...
Tebrikler güzel kaleminize...Lamia CANAY...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta