Suskunluğunda Vurmuşlar Seni

Yüzümüz sevdanın
saten örtüsü olmuş çocuk
kayıp kayıp düştüğümüz.......

Mabedine girdiğimizde
günahlardan boğulmamız
ondan mıydı?

Çarpık bacaklı ölülerdik
mezar diplerinde sevişen..
Hani bir kahkaha fırlatsa melekler
sevinemezdik...

Tutunurken zamanların
derin kıyısından,
ayıplarından kaçamadığımız
tutkularımız, ondan mıydı?

Gidişin manasız bir ayrıntı gibi...
Tuhaf degil mi,
ayrıntıları bildiğinde
kan kesiliyor dudakların....

Ah çocuk
suskunluğunda vurmuşlar seni...
Öfkeni, göğüslerimde parçalayıp
saklaman ondan mıydı?

Kaç asırdır bakireler ödül diye
sunmadılar mı düşlerini.
Bir eksik bir fazla ne çıkar,
özlem denen kirli akıntı
renklerin soluk yüzü değil mi?

Soldurma renklerimi.......
Küstürme........
Gitme...........
Yaşamaya vaktimiz yok
ayrılıkları............