Suskunluğunda…
Ruhum serden geçti doludizgin,
Yaşamak öyle sensiz ki; ömrümde,
Kırık- dökük ve bitik ruhumla,
Dengeleri tutturmak imkânsız.
Hayallerim, çığ gibi kayarken,
Soğuğunda üşüyorum beyhude,
Anlam ararken hayatımda,
Manasız kalıyor adımlarım.
Camdan, her dışarı baktığımda,
Sessiz koşuşturmalar kaybolurken,
İçime işler gibi kazınıyor,
Bendeki sensizliğin çınlaması,
Anlıyorum artık yoksun,
Kalp çarpıntılarım bundan,
Gökkuşağı, bana çok uzakta,
Tüm renklerinde saklısın.
İçimdeki deli duygular,
Artık cılız bir esir bedenime,
Kapattı tüm kapılarını,
Kendi içinde yaşıyor, suskunluğumda.
Oktay ÇEKAL
31.05.2011-19.15
Kayıt Tarihi : 2.6.2011 21:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!