Suskunluğun Hikayesi Şiiri - Erhan Nujiyan

Bütün patikalar kayalarla örülmüş
Güneş yüzünü karanlığa dönmüş
Ay suskun gökyüzünde
Yıldızlar küskün geceye
Gün karanlıkta
Karanlık günde sessiz.
Börtü-böcek dargın
İnsanlık suskun
Kan revan içinde duygular,
Ellerinde kanlı hançerlerle
İş başında cellatlar..
Yüzünü günden,
Gözünü yıldızdan,
Alnını ayda,
Avuçlarini güllerden bir çocuk,
Dilinde özgürlüğün türküsü
Halen suskunluk hakim zamanda.

Yersiz yurtsuz bir anne,
Avuçlarında toprak kokusu biz kız,
Yüreğinde yaşam bir kadın
Göz yaşında yağmur akar
Halen suskunluk hakim zamana.

İşte böyle suskunluğun hikayesi
Hak,faili meçhul bir kurban
Aydınlık,mahzene kilitli bir tutsak
Iyilikler suskun
Ve
Gün yüzünde kötülükler...