Suskunluğun Haykırışı Şiiri - Dilek Yılm ...

Acım doruğa ulaştı, dindi kurudu gözyaşlarım,
Ümitlerimin ateşi, şafaklara ulaştı
Artık üç boyutlu düşünmeye başladım
Ayrımsıyorum ki acı bir kurşunmuş okyonuş,
Soluğum kesilmezse belki bir umut
Balta girmemiş ormanlardayım kıpırtısız,
Susuyorum, ve suskunluğum haykırıyor
Salt bırakıyor en gizeminden
Saniye, saniye,yaşıyorum yalnızlığı en derinden
Nasıl olsa sığınacak yalnızlığım var
Aştım artık sinirini mutluluğun
Tükendim toz savura, savura
Dertleri yüreğimle bileyip, sivrilttim hep
Ben bu amansız hayata isteyerek gelmedim
Görünmeyen taşlarla ördüm benliğimi
Zaten itiliyorum habre dipsiz kuyulara
Duymuyor kimse, iniltilerimi
Artık taksınlar nişan diye cinayetimi
Çünkü bu gözyaşım, bu sızım
Hiç dinmedi dinmeyecekte biliyorum…