Suskunluğun Adı Sevda Şiiri - Elif Gülay

İlk defa sağır olmadığım için üzüldüm,
O sözü senden işittiğim zaman.
Kör olmadığıma lanet ettim,
Gözlerinde kendimi göremediğim an.
'Başkalarından duyacağına..'
Diye başlayan bombardımandan
Kalbimde sen nasıl sağ kaldın anlamıyorum..
Tek söz söylemedim,
Cevap vermedim..
Seni yaralayan da buymuş!
Yanlış anladın sessizliğimi..
İçimdeki volkanlarla kendi içimi erittim
Sana zarar vermemek için.
Gözyaşlarımın zehirini yüreğime akıttım.
Çığlıklarım sana karşı zonkladı beynimde
Ama sana yansıtmadım.
Ben çırpınırken;
içimde ruhun can çekişirken,
Dışarı vursaydım yaşadıklarımı,
Yok olurdun oracıkta.
Savaş alanında siper ettim kendimi senin için
Ben yine susmayı tercih ettim
Anla seni ne kadar sevdiğimi..