An gelir aklıma düşersin
Suskunluğun uğrar gözlerime
Bir ezgi duyarım
Sedalanır can evimde
Acılardan bahseder
Ayna tutar yüreğime
Solar içimdeki çocuğun yüzü
Yaprak döker ağaçlarım
Çiçekler kurur birden bire
Gönül bahçemde
Ben ayakta boş bakarım öyle
İçimden geçen hüzün yüklü gemilere
Güneş batar, akşam olur
Çayım bardakta soğur
Ellerim ceplerimde
Suskunluğun hâlâ durur
Buğulu gözlerimde...
Kayıt Tarihi : 14.6.2020 16:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ekrem Özel](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/06/14/suskunlugun-11.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!