Suskunluğumun kabuğundan, çığlıklarımda ...

Suskunluğumun kabuğundan, çığlıklarımda çıktım…

Bir sokak lambasında, kayboldu karanlığım,
Sıkıntılarım söndü, ayın gölgesindeyim,
Yıldızlar vardı, üstelik parlayan binlerce,
Ve meşale yandı yüreğime gözlerinden, gelen…

Sevginin en derin, doyumuna ulaştı ruhum,
Kalp gözümde görünen, adresine giden o yol,
Ayaklarımı çekti, adımlarım kaydı bir buz pistinden san ki,
Baktığımda gözlerime saplanan mutluluk, tenime bulaştı…

Senin sıcaklığında, gevşeyen bedenim huzura dokundu,
Ansızın yüzümde bakışlarının izlerinden, kalp oluştu,
Çarpan bir güç oldum, boyun eğmedim rüzgâra,
Yaşama sarıldım, hayatın nefesi doldu içime…

Bekledim sonra aşkı ve ruhuma eş olacak varlığını,
Umutların sırtına dokundum, taşısın sevgimi diye,
Bir sevda yokuşunda, tırmandım görünmez ötelere,
Suskunluğumun kabuğundan, çığlıklarımda çıktım…

Oktay ÇEKAL
14.05.2012-16.13