Suskunluğum Şiiri - Devrim Dokdere

Suskunlugumda
Yitiyorsun;

Hüznün sancilarini hissediyorsun yüreginde,
Bir kadavra koyuyorsun yere,
Ve kendi yaralarinla oynamakla meşgulsün,

Sen;
Kuşlarin ugramadigi bir kentsizliktesin,

Ölüler'den farksiz,
Uzanirsin döşegine,

Agitlar eşliginde
cirpiniyor ve sicriyorsun,

Yitik bir türküde aramaktasin
Düşten öteye gitmeyen sevdani,

Acinin tüm kötü yanlarini işlemişin,
Cografyandan kopar firtinaya tanigim,
Ve tanikligim
Suskunlugumun yeni adresidir..