Yalnızlığımla konuşuyorum,
Sadece yüreğim duyuyor sesimi.
Kimse bilmiyor sessiz çığlıklarımı
Ve ben suskunluğumu dinliyorum.
Her şey sustu;
Dudağımda ki şarkılar,
Dilimde ki şiirler,
Rüzgarlar sustu,
Ağaçlar sustu,
Bulutlar sustu,
Ve ben suskunluğumu dinliyorum.
Gözlerim konuşuyor yalnız,
Hasretleri sarıyorum bulutlara
Her bir kederimi yıldız yapıp
Savuruyorum gece karanlığına.
Serpiştiriyorum gökyüzüne
Kimseler görmüyor.
Saçlarımı ağartmış hayallerim,
Yokluğunda nemlenmiş kirpiklerim,
Çakmak çakmak olmuş gözlerim,
Gökyüzünde şimşek gibi çakmış sözlerim.
Kimin umurunda;
Kimseler duymuyor
Ve ben suskunluğumu dinliyorum.
Sustum;
Yalnız gözlerim konuşuyor,
Kimseler bilmiyor
Yaralı gönlüm,yürek sızım konuşuyor.
Tutup öldürüyorum içimde ki
Tüm umutlarımı,
Savurup atıyorum yalçın kayalıklardan.
Kimse duymuyor,
Kimse bilmiyor,
Kimse anlamıyor.
Figen YILDIRIM 31/12/2010
Kayıt Tarihi : 31.12.2010 13:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
SELAM VE SAYGILARIMLA
Her bir kederimi yıldız yapıp
Savuruyorum gece karanlığına.
Serpiştiriyorum gökyüzüne
Kimseler görmüyor.
Duygu,hüzün,hasret yüklü çok güzel çalışma yüreğine sağlık şair yürek,kutlarım.Saygı,sevgilerle.
suskunluk ve anlaşılamama konusunu başarıyla ele alan ve derinliğine işleyen şiirinizi beğeniyle okudum..tebrik ediyorum..
+10 puan
Kutluyorum.
TÜM YORUMLAR (47)