Sustu bu şehir
Düştü gecenin gölgesi
Sokaklarda gönlü kırıklar
Sus suskunluklara esme rüzgar
Sustu gözlerim
Sustu dudaklarım
Bir nefes bir ses arıyor bu şehir
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
SUSKUNLUĞUN EN ACIMASIZ ZAMANLARI !.....
Hani ; delicesine bir ağlamak geçer ya insanın içinden,avazı çıkana kadar bağırmak,kimsesiz karanlık odalarda kendi kendine konuşurken sığmaz yüreği dört duvarlara da, atar ya kendini sokaklara ....
VE !..........SUSMAKTA BAZEN SÖYLENEMEYENLERİ SESSİZCE ANLATMAKTIR !....ellerin yorulmasın....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta