Sustu bu şehir
Düştü gecenin gölgesi
Sokaklarda gönlü kırıklar
Sus suskunluklara esme rüzgar
Sustu gözlerim
Sustu dudaklarım
Bir nefes bir ses arıyor bu şehir
Suyun ölümü gözlerimde
Soyunuyor bedenimden öpüşmeler
Yaşadığım suskunluğu
çarptım duvarlara
Utandı gölgemden utandı kaldırımlar
Ağlamaklı sokak lambasına saklandı bulutlar
Düş sokaklarında gezdim aşıklar gibi
Susmaların suskunluğu vurunca şehire
Hükümsüz gecede can buldu unutmalar
Susmaların sırrında bu şehir, silindi gün
Gece tebessümüyle sıyrıldı gönül örtülerim
Gönül güneşim doğarken gözlerimde
Susmalarımdan uçup gitti ebruli kuşlar
Kayıt Tarihi : 8.1.2008 00:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hani ; delicesine bir ağlamak geçer ya insanın içinden,avazı çıkana kadar bağırmak,kimsesiz karanlık odalarda kendi kendine konuşurken sığmaz yüreği dört duvarlara da, atar ya kendini sokaklara ....
VE !..........SUSMAKTA BAZEN SÖYLENEMEYENLERİ SESSİZCE ANLATMAKTIR !....ellerin yorulmasın....
TÜM YORUMLAR (1)