Suskunluğuma ferman çıkmış;
Gönül evim, kilide mahkum.
Duydum; o ayyüzlü, selamımdan da bıkmış;
Şimdi hayat, bana zindan
Ruhumu emen vakum...
Ferman bana.. yerime siz haykırın!
Bre dağlar, haykırın! Haykırın!
Sesime bir aks-i sadâ.. zincirim kırın!
Suskunluğuma ferman çıkmış;
Gönül evim, kilide mahkum.
Sessiz çığlıklarım, yine bende kalır...
09.08.2002
Cuma
Kayıt Tarihi : 29.5.2004 18:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!