Suskunlar Şiiri - Can Fırat

çık git içimde
ey,açgözlü vahşet
aşkın ve suyun hürmetine
yerin nimetine
göğün izzetine
kir
üzgünlüğüme el
sürme

ben böyle kalmak istiyordum
huzurla ve sakin!
azımla yetinip
çoğundan,sakınarak
kirlenmişliğinden uzak durarak
güzel bir insan kalarak

hayır
seninle aynı safta olamam
ben kendimden/bizden yanayım

ey tek tek sindirilmiş suskunlar
haydutlar dolaşıyorken kıtalardan gürültüyü duymaz mısınız
belli ki kulaklarınız tıkaçlı
çünkü; ruhunuza duvarlar örülü
inim inim inlerken nefesiniz
Canınıza Can korkusu musallat olanlardansınız

ey suskun/lar
kendine gel toparlan
dağınıksın/nız yırtık astap gibisin/niz
agız veren,ağı içensin/niz
ay ağallanmış, selden habersiz
ahizar edensin/siniz
halbuki birleşseniz
Kocaman halkalarsınız
silkelensen/niz
zülümü yenersin/niz

ey tek tek sindirilmiş suskunlar
avrantı sürüler dolaşıyorken sokağınızdan
gökyüzü gri laflarla kirleniyorken
solduğunuz hava dahi
kan kokan
şimdi siz
hiçbir şeyi olmamış gibi
avurtlarınızdan sırıtan gülümsemeyle
kendinizi mutluymuş gibi Kandıramazsınız
çünkü,bugününüz haram
yarınlarınız talan

ah suskun insan/lar
bu vurdum duymazlıktan
bu bana necilicikten
bana dokunmayan
bin yılan hikayesinden
bir kurtulsan/nız
inan ey insan
inan bu haydutluğu
bu cehennemlik yaşantıyı
sürersin hayatından/hayatlardan

neyseki tümden umutsuz değilim
her şeye rağmen
direnenlerde var bu havalarda
elleri sümbül kokulu delikanlısı
gözleri menekşe gülüşü
kızları da var
Cihan'ın dört bir yanı
namusla direniyor
sözle direniyor
aşk ile şiir ile direniyor

hadi ey suskunluğun insan yanı
hadi sende toparlan artık
körlerin içinde gözünü yumaktan sakın

unutma
"al ile arslan tutulur
güç ile sıçan tutulmaz lafını"

29.01.2017