Suskunlar,
Ney sesinde, sema altında
hayali viran
sesi heyelan
Suskunlar,
Selvi ağaçları çiçek açtı
gel gör ve tara saçlarımı
vursun yıldırımlar
kalbimin dövdüğü sinemi
yaralarım özümde kalsın
firakın ağlatmasın
elemli gözlerimi
Bırak ufkun değsin çehreme
yılıdzlar dem tutsun
yıkılsın ete kemiğe bürünen
aynadaki aksım
yıkılsın verem bağının
yüzümdeki sarmaşığı
Kasıp kavuran acıların hüznüyüm bu gece
ıssız kaldırımların
ve suskun kanaryaların
tutuldu yollarım
bağlandı ellerim
ufkun gözlerime değdiği anda
sen ey gülendalım
damarlarımdan çekildin kan gibi
acıyı savurdun bana volkan gibi
İşte suskunum suskunlardanım
ney sesinde semaaltında
şahin iner gözlerime tepelerden
aslanlar can çekişir
cümlelerime kırağı düşer
kar ise saçlarıma
sen gittiğinden beri
suskunlar
ney sesinde sema altında
hayali viran
sesi heyelan
suskunlar
Kayıt Tarihi : 8.5.2009 17:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
işte
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!