duvarlara mahkum kapım
yanmasını bilmeyen kör kandil
benim kişisel tarihimdir
yüzümdeki acı öykü
yıldızlar bile üşür soluğumda
az mı iç çektim
özendim kuşların özgürlüklerine
kimsesiz denizlerin sahipsiz sularında
gökten ateşi çaldım
tutup bir güneş çizdim üstüne
korku mudur daha güçlü / sevinçten
karanlıkla eş değerdir körlük
küskün eylül güneşinde
direnen dağ zirvesidir göğsüm
varoluştur / yok olup giden
gerçek yalana kırgın
suskundur gecenin hüznü
kat sayılara tutunan / umudun giysilerinde
_____duvarın dili çözüldü
Nail Yavuz, İzmir Temmuz 2005
Nail YavuzKayıt Tarihi : 22.7.2006 09:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
karanlığın ömrü sabah kadar
Dönüp hep içimize döktüklerimizden örüldüyse duvarlar
Dil çözülmeden bağlamak var
yoksa bizi Boğarlar
Esen kal, şiirlerle kal.
TÜM YORUMLAR (1)