Suskundum Şiiri - İlban Orkun Karamüftüoğlu

AY ÇATLAMIŞTI SEMADA

Kaçıncı yaprak dökümü bu yaralı yüreğimin,
Seven sevilmiyor Orkun demişti bir arkadaşım,
Ne güzel söylemişti gecenin bir yarısı,
Ay çatlamıştı sema da,
Yollar, yollar daralmıştı,
geceme güneş doğmayacaktı artık…

Günler geceleri kovalarken,
Sevmez sandığım bu yaralı yüreğim
yüreğine derman olmak istedi,
Derman olurkende yaralı yüreğinde var olmak istedi…

Gözlerin, gözlerin hep gözümün önünde,
gözlerimi kapıyorum karşımda sen varsın,
açıyorum yine karşımda sen…
Hayaline dahi dokunmak istemiyorum,
güzelliği bozulur diye,
Koklamıyorum saçlarını, hayal de dahi olsun,
kaybetmek istiyorum seni,
Düşün hayalini dahi dokunamaz, koklayamazken,
Senle gerçekte bir şeyler paylaşmak yüreğimi çok heyacanlandırıyor.

off Sakiiiii off,
rakım bitmiş yine, rakı doldur kadehimi,
yapraklarım yeşerecekten tam,
tam rakım bitiyor yine,
hayatın bittiği gibi
oysa bahar açacaktım tam şimdi…

Nerde o gözlerinde bahar açan kadınım,
niye kapattın gözlerini,
oysa tam sana dalmıştım,
suskundum, konuşmuyordum…
Sadece sende var olmak istiyorum..
Özledim..
hiç dokunmadığım bir teni özledim…
Sımsıkı Sarılmak istiyorum o yaralı yüreğine,
ve ağlama artık ne olursun…
elbette izi kalır yaraların ama
ben o yaraların da çiçek açmaya geldim işte…
Bir gül, nergis olamam belki ama
sana bem beyaz bir papatya olmak istiyorum…

Kapama kapıları hemen,
Dışarda kalmaya takatim yok!
Yanan sigaran olmak istemiyorum,
sana geçici bir mutlulukta vermek istemiyorum,
sadece ve sadece sana iyi gelmek istiyorum…
İyi gelmek…