Suskunduk Şiiri - Erkan Küçük

Suskunduk
Kudurgan bir köpek sürüsü
Dişlerinde düşlerimizin kanı
Peşimizden akıyordu.

Yüz yıllardır koşuyorduk sanki
Bir an dursak
Kalbimizden vurulacaktık
Ve yalnızca suskunduk
Düşümüz duruyordu dilimizde
Konuşmuyorduk

Hep geceydi,
Karartılmış yaşamları arşınlıyorduk
Kimi zaman kaldırımlarda
Hançerlerini bileyen
Ve kendi tarihlerini
Kudurasıya hançerleyenleri görüyorduk

Güneş bize çok uzaktı,çok
Yakınımızda bizden başka
Kim vardı
Kim umutla ve aşkla
Yüzümüze bakardı

Biz ise susuyorduk inadına
Sesimizden boğulmak istemiyorduk
Bir gün gelecek diyorduk elbet
Pus dağılacak
Ve dişlerinde yüreklerimizin kanını taşıyanlar
Tüm yaşamdan savrulup dinecek
İşte bu yüzden susmak düşüyordu bize
Gün geldiğinde
söyleyecek sözümüz olmalıydı tarihe