Kalpçe suskun, zihince puslu ve bedenen yorgun…
Ayrılmak, tek kalmak, yalnızlaşmak…
Nefsim; aciz bir korkak, fikrimse; deli bir tufan.
Rahatsız bu tufandan koca bir beden,
Rahatsız edense küçük bir neden…
“Niçin bu kadar zordur yaşamak?”
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Devamını Oku
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız