Kalpçe suskun, zihince puslu ve bedenen yorgun…
Ayrılmak, tek kalmak, yalnızlaşmak…
Nefsim; aciz bir korkak, fikrimse; deli bir tufan.
Rahatsız bu tufandan koca bir beden,
Rahatsız edense küçük bir neden…
“Niçin bu kadar zordur yaşamak?”
Sorudur bu; tüm aynalarda gözüken.
Cevaplar oldukça zor gereksizce verilen,
Kalkan her engel altında yine ben, yine ben…
Kayıt Tarihi : 26.4.2024 23:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!