Suskun Yüreğim Şiiri - Salih Özenç

Hayatımdan herşeyi taşıyorum
Yeniliyorum birer birer
Hüzünlü anılar ağlıyor
Kilitli bavullarda.
bir tek sana dokunmuyorum
Ayırıyorum o güzel gözlerini bir kenara
Çay kokuyor odam
Sonra...
Bomboş kalan odamda sırtımı dayıyorum duvara.
Önceleri soğuk geliyor
Sonra sonra sen geliyorsun aklıma hissetmiyorum
Unutturuyor tatlı gülüşün herşeyi
Susma yüreğim hadi söyle
Kalbimde adı konmamış bir sevda
Can çekişirken yaralı kuş
Savrulurken saçların rüzgarda
Adımı anmazdın belki
Bense hiç düşürmezdim dilimden
Gözyaşıma bulanırdı hayalin soğuk gecelerde
Yangın yangın alevleri büyürdü içimde
Seviyorum seni gülüşüne hayran olduğum
Karanlığın içinde kaybedip sabah ayazında bulduğum