Hayat yaşarken yaşatmaktı..
Sevgiye, sevgiliye doymaktı
Gözyaşlarım sonbahar isyanı
Yaşanmışlıklar sende, bende saklı.
Sevgiyi ibadet bilirdim..
Çayı bardakta soğutmadan
Bahane üretmeden
Aşkı kirletmeden
Kırmadan, incitmeden..
Yorulup, tükenmeden.
Şimdi hasreti yüreğime dolduruyorum
Ve sensiz, yalnız, suskun yaşıyorum.
Nasıl mı?.. Orada, burada, şurada..!
Nuran ÜÇER__13.12.2020__12.40
Nuran ÜçerKayıt Tarihi : 13.12.2020 14:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nuran Üçer](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/12/13/suskun-ve-yalniz.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!