tenin hüzün kavruğu/ gözlerin hazan yanığı
hangi asya’dan düşüp
hangi afrika’da vuruldun
ki…
..bu kadar suskunsun çığlık çığlığa
ve uykusuz
yağmurlu bir İstanbul senaryosunda
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
şimdi
uzat örgüsünü saçlarının
orada asılmalı gün/ her sabah
koynunda saklarken
serseri hüznünü…
Saçlarında asılırken serseri hüzün AŞK ın parmakları izini bırakmıştı örgülerin arasına ...
Hüzün ve AŞK ondandır önce sevgili...
KUTLARIM....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta